In de Noordse mythologie is Ran, de Zweedse zeegodin, een machtige en angstaanjagende figuur die bekend staat om haar rol in het veroorzaken van schipbreuken en het laten vergaan van schepen.
Ran wordt vaak afgebeeld als een prachtige en verleidelijke vrouw met lang, golvend haar en een mysterieuze glimlach. Maar achter haar betoverende uiterlijk schuilt een duistere kant, want Ran regeert over de diepten van de zee en heerst over de zielen van degenen die verdrinken in haar wateren.
Volgens de Noordse mythologie lokt Ran schepen naar hun ondergang door hen te verleiden met haar betoverende zang en haar hypnotiserende schoonheid. Ze gebruikt haar krachten om stormen te veroorzaken en golven te laten oprijzen, waardoor schepen worden overspoeld en ten onder gaan.
Sommigen geloven dat Ran een wrede godin is die geniet van het zien van mensen lijden en verdrinken, terwijl anderen haar beschouwen als een noodzakelijk kwaad dat de balans in de wereld van de zeeën in stand houdt.
Er zijn talloze verhalen en legendes over de wraakzuchtige daden van Ran en haar dochters, de zogenaamde “draugr” of zeewezens, die schepen aanvallen en zeelieden verleiden tot hun ondergang.
Ondanks haar duistere reputatie wordt Ran ook gezien als een beschermster van de zeedieren en als een symbool van de onvoorspelbaarheid en het mysterie van de oceaan. Ze wordt vereerd door zeelieden en vissers, die haar gunst proberen te winnen door offers en rituelen uit te voeren.
Hoewel Ran misschien niet de meest vriendelijke en vergevingsgezinde godin is, is ze zonder twijfel een krachtige en invloedrijke figuur in de Noordse mythologie, die respect en ontzag afdwingt van degenen die de zeeën bevaren.