Ik ben lichtgeraakt maar voel me ook licht verheven
Het leven is vol emoties en gevoelens, en sommige mensen zijn gevoeliger dan anderen. Zo ook ik, ik ben lichtgeraakt en kan snel gekwetst worden door kleine dingen. Maar tegelijkertijd voel ik me ook licht verheven, alsof ik boven de alledaagse stress en zorgen zweef.
Het is een paradoxale combinatie van gevoeligheid en verhevenheid die mij definieert. Ik ben als een tere bloem die snel geknakt kan worden, maar die ook kan opbloeien tot iets prachtigs en fragiels. Mijn gevoeligheid maakt me kwetsbaar, maar het laat me ook toe om diep te voelen en intens te genieten van de kleine momenten van geluk.
Aan de andere kant, mijn gevoeligheid betekent ook dat ik me snel overweldigd kan voelen door de wereld om me heen. Soms lijkt het alsof ik constant op de rand van een emotionele uitbarsting balanceer, klaar om te breken onder de druk van mijn gevoelens. Maar juist op die momenten voel ik me ook licht verheven, alsof ik boven mijn eigen emoties zweef en ze in perspectief kan plaatsen.
Het is een delicate balans tussen lichtgeraakt zijn en licht verheven voelen, maar het is ook wat mij uniek maakt. Mijn gevoeligheid maakt me empathisch en zorgt ervoor dat ik diep verbonden ben met de mensen om me heen. En mijn vermogen om me licht verheven te voelen geeft me de kracht om door te gaan, zelfs in de zwaarste tijden.
Dus ja, ik ben lichtgeraakt maar voel me ook licht verheven. En ik omarm beide aspecten van mezelf, wetende dat ze samen een prachtige balans vormen die mij definiëren als de persoon die ik ben.